بررسی بیماری کاوازاکی کودکان در مرکز پزشکی الزهرای اصفهان (۷۷-۱۳۷۳)

چکیده زمینه: کاوازاکی یک بیماری حاد تبدار است که بیش تر در کودکان کم تر از 5 سال تظاهر می کند. در صورت تشخیص به موقع و درمان سریع می توان از عوارض آن که آنوریسم عروقی قلب است، پیشگیری نمود. هدف: مطالعه به منظور تعیین تظاهرات و چگونگی درمان بیماری کاوازاکی درکودکان بستری درمرکز پزشکی الزهرای اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با روش نمونه گیری آسان بر روی 45 بیمار مبتلا به کاوازاکی که در مدت 5 سال (77-1373) به بیمارستان الزهرای اصفهان مراجعه و با تشخیص کاوازاکی تحت درمان قرار گرفتند، انجام شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نسبت ابتلای پسر به دختر 8/1 و بیش ترین فراوانی بیماری در موقع تشخیص در گروه سنی 1 تا 2 سال و در فصل بهار بود. در مورد تظاهرات بالینی، تب در %100، کونژنکتیویت غیر چرکی دو طرفه در %8/97، تغییر رنگ لب ها و حفره دهان در %6/95، تغییرات انتهاها در %8/97، راش چند شکلی %6/95 و لنفادنوپاتی در %2/62 بیماران مشاهده شد. در مورد تظاهرات آزمایشگاهی، esr بالا در %3/93، crp مثبت در %5/77، ترومبوسیتوز در %3/74، پیوری استریل در %7/53، لکوسیتوز در %3/53 و پروتئینوری در %2/34 بیماران مشاهده شد. در رابطه با عوارض بیماری، آنوریسم عروق کرونر در %21/22، بیماری دریچه میترال در %3/13، افیوژن پریکارد در %1/11، هیدروپس کیسه صفرا در %1/11، افیوژن پلور در %2/2 و انسفالوپاتی در %2/2 بیماران دیده شد. نتیجه گیری: فراوانی آنوریسم عروق کرونر در بیمارانی که در طی 10 روز اول پس از مراجعه، تشخیص داده شده و ایمونوگلوبولین وریدی (ivig) دریافت کرده ‏بودند، به مراتب کم تر از بیمارانی بود که پس از 10 روز معرفی شدند. آنوریسم قلبی رابطه مستقیمی با افزایش لکوسیتوز بیش تر از 20 هزار و افزایش سدیمانتاسیون و افیوژن پریکارد داشت. فراوانی بسیار کم بیماری در گروه سنی زیر یک سال و بالای 6 سال و تأثیر کم تر i.v.i.g در پیشگیری از آنوریسم عروق کرونر در مقایسه با سایر مطالعه ها ایجاب می کند تا مطالعه دیگری در سطح وسیع تر در این زمینه انجام و علل این اختلاف ها بررسی شود.